Przejdź do zawartości

Napierśnik (jeździectwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Napierśnik

Napierśnik – część rzędu końskiego, zapobiegająca zsuwaniu się siodła do tyłu, co może być spowodowane budową ciała niektórych koni lub uprawianą aktywnością, zwłaszcza w skokach przez przeszkody czy WKKW[1].

Napierśnikami zwykło się o określać wszystko, co leży na końskiej piersi, tymczasem fachowe nazewnictwo wyróżnia napierśnik i podpierśnik.[2] Napierśnik jeździecki ma budowę podobną do zaprzęgowego: składa się z pasa piersiowego z pętlami zaczepianymi do popręgu oraz z rzemienia szyjnego, który utrzymuje całość w miejscu. Wytwarzany jest ze skóry lub szerokiej i mocnej gumowej taśmy. Czasem bywa połączony z wytokiem. Napierśniki są współcześnie rzadziej używane, gdyż część jeźdźców uważa, że krępują ruch łopatek konia[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. zob. Leslie Bayley, John Bowen: Ilustrowany przewodnik jeździecki. Skoki. tłum. Barbara Szymczak. Warszawa: Muza, 2007. ISBN 978-83-7495-077-0.
  2. Arleta Witek, Wędzidła, ogłowia, czapraki, derki, czyli o sprzęcie jeździeckim słów kilka, „Planeta koni” (6/2018), ISSN 2543-7208.
  3. Magazyn "Koń polski" 3/2008 NR IND 362778